Dr David Gerdolle studeerde in 1993 af in de tandheelkunde aan de Universiteit van Nancy in Frankrijk en is gespecialiseerd in orofaciale biologie en prothetische rehabilitatie. Hij heeft een kliniek in Vevey-Montreux, Zwitserland, waar hij zich richt op minimaal invasieve tandheelkunde.
Hij doceert aan de Universiteit van Parijs, doet onderzoek naar composietharsen in Nancy, neemt deel aan conferenties en publiceert regelmatig over adhesieve tandheelkunde.
De materiaalkeuze voor restauraties hangt af van het individuele geval, waarbij rekening wordt gehouden met esthetiek, sterkte, kauwkrachten en tegenoverliggende tanden. Voor specifieke restauraties die een robuust maar weinig schurend materiaal vereisen, biedt CERASMARTTM 270™, een hybride keramiek van de nieuwe generatie, sterkte en zachtheid, waardoor slijtage aan de andere tanden wordt verminderd.
Een 66-jarige patiënt maakt zich zorgen over haar tand 37, die een grote restauratie heeft.
De tand werd geprepareerd tot een dikte van 1,5 tot 3 mm, waarbij alle scherpe hoeken werden afgerond. De A3-kleur werd gekozen uit de VITA-kleurenschaal. Vervolgens werd een universeel adhesief (G-Premio BOND, GC) aangebracht, gevolgd door een dunne laag vloeibaar composiet (G-ænial Universal Injectable, GC).
Vervolgens werd er een digitale afdruk gemaakt van de geprepareerde tand en de andere tanden. Er werd een tijdelijke restauratie met speciaal composiet (Revotek LC, GC) geplaatst om de vorm van de tand te behouden.
Voor de facing werd een hybride keramiek (CERASMART270™, GC) gekozen, omdat gewoon keramiek de andere tanden te veel zou doen slijten. CERASMART270™ is breukvast en zorgt voor schone, precieze randen.
De overlay werd digitaal gemaakt en vervaardigd uit een blok hybride keramiek. Vervolgens werd het gekleurd met OPTIGLAZE. Het oppervlak werd voorbereid door te zandstralen met Al2O3 deeltjes.
Bij de tweede afspraak werd de tijdelijke restauratie verwijderd en werd er onmiddellijk een rubberdam geplaatst. De tand werd gereinigd met glycinepoeder om tandplak te verwijderen en vervolgens gezandstraald met Al2O3. De glazuurrand werd geprepareerd met 35% fosforzuur. De CERASMART270™ overlay werd aangepast door de marges en occlusie te controleren. Het aangrenzende gebitselement werd beschermd met teflon tape en Super Floss adhesief (Oral B).
Tandzijde werd rond de tand of kies gebruikt om te voorkomen dat het hechtcement onder de rubberdam door zou sijpelen. Vervolgens werd een laag G-Premio BOND op de tand aangebracht. Het binnenste gedeelte van de kroon werd geprepareerd met een universele primer (G-Multi PRIMER, GC), gedroogd en bedekt met een niet-uitgeharde lijm. De kroon werd gevuld met een voorverwarmde composiet (Essentia, GC) en een laag niet-uitgeharde composiet.
De kroon werd met matige druk geplaatst. Een licht met modelleervloeistof (GC) geïmpregneerde borstel werd gebruikt om de randen te schikken zonder dat retoucheren nodig was. De oppervlakken werden vervolgens gedurende in totaal 5 minuten met licht uitgehard met een 1000 mW/cm2 lamp. Om de pulp te beschermen werd de kroon gekoeld met lucht en vervolgens met een lucht/watermengsel tijdens het uitharden.
Na uitharding met licht werden de randen en het contactpunt gecontroleerd. De isolatie werd verwijderd en de occlusie onderzocht. Met CERASMART270™ was het resultaat zeer goed, met een perfecte kleurharmonie en een glad, glanzend oppervlak.
Fig 1: Tand 37 na preparatie.
Fig 2: Gepolariseerde afbeelding van de tint
bepaling.
Fig 3: Preparaatscan gezien vanuit verschillende hoeken.
Fig 4: Digitale opname van beten.
Fig 5: CERASMART270™ restauraties gefreesd op een 3D-geprint model, gebaseerd op de scans.
Fig 6: Voorbehandeling van de restauratie.
Fig 7: Aanbrengen van adhesief op de tand
(G-Premio BOND).
Fig 8: Adhesief cementeren met composiet
(Essentia, ombre MD).
Fig 9: Er werd matige druk uitgeoefend.
Het gebruik van een lichtuithardende composiet maakt een lange werktijd mogelijk en het overschot kan gemakkelijk worden verwijderd werktijd en het overschot kan gemakkelijk worden verwijderd
Fig 10: Al het overschot werd voorzichtig
voor het lichtuitharden met behoud van druk.
met behoud van druk.
Fig 11: Lichtharden van de restauratie
van elk oppervlak.
Fig 12: Resultaat net na cementeren.
De marges en het contactpunt zijn gecontroleerd.
Afbeelding 13: Eindresultaat na verificatie van occlusie.
